Á mestra do noso taller de prensa.

Cualifico a materia de Taller de Prensa cun 8.
Resoultou ser unha das miñas clases preferidas. Gustoume moito a parte da práctica, todo.
Redactar, realizar entrevistas, as reportaxes. O que non me gustou nada foi ter que maquetar, pero está claro que alguén o tería que facer, polo tanto tivemos que facelo todos, aínda que uns "pringaron" máis que outros.
O traballo que máis me gustou facer, e á vez o que menos, foi os que fixemos para a revista de fin de curso 010/011. Resultoume moi emocionante o feito de escribir algo e saber que todos os teus compañeiros o leerán y máis de un o mirará dentro duns anos e se acordará de ti polo feito de levar o teu nome na revista. A parte negativa de isto, como xa dixen foi maquetar. Outra cousa negativa ou que simplemente non me gusta non lle atopo á optativa de taller de prensa. Dende os primeiros días no taller xa comezamos a escribir as nosas noticias, a facer as nosas reportaxes, a maquetar... Do que realmente estou orgullosa e de todo o que aprendín aqui. A medida que iba corrixindo os meus traballos dábame de conta dos meus erros e de seguro que agora non voltaréi cometelos. Aquí quero resaltar a miña reportaxe sobre as drogas, que realicei xunto a Lui para o concurso do País. Deu moitísimo traballo e tamén nos divertemos moito facendo o cuestionario a todo o instituto. O resultado penso que foi moi positivo, estivo moi ben valorado por algún que outro profesor e por moita máis xente e isto encheume de orgullo.
Voltando outra vez a opinión sobre o taller de prensa, como pequena crítica diría que botei en falla facer moito máis traballo práctico. Aínda que moitos se queixen e posiblemente me maten ao ler isto. É a verdade. Ao principio de curso e no segundo trimestre tivemos moitos traballos para facer e a parte de aprender con eles divertíamonos moito. Sobre todo cando tíñamos a oportunidade de facelo en grupo. Tamén podíamos a ver sacado máis revistas ao longo de todo o curso, pero isto foi por culpa de todos. Que non nos demos presa e non chegou o tempo.
Para rematar quero recomendar esta optativa a todo aquel que lle guste o de escribir, indagar, entrevistar e todo iso que todos nos imaxinamos que se fai nun taller de prensa.
Que non o collades por que pensedes que é moito máis fácil que física o química e que outras moitas...
É como calquera outra e se o colledes que sexa porque vos gusta ou pola curiosidade de aprender sobre o tema, como fixen eu. A día de oxe, no fin do curso, Podo dicir que non me arrepinto para nada de ter escollido esta materia porque conseguín o que me propuña; saber máis sobre a prensa e facer algo de práctica. A parte paseimo moi ben nas clases e gustoume tanto que me quedei con ganas de traballar máis.

Eusebio Leal Fábregas, un mozo de Salceda de Caselas que con tan so 12 anos de idade resulta gañador do concurso ao mellor periodista xuvenil da Voz de Galicia. A súa entrevista protagonizouna Aid, unha rapeira de Vigo, coñecida en case todo Galicia e máis aló. Arrasou con máis de 4.600 traballos que se entregaron dende o resto de Galicia. 
Noraboa!!!
Máis información 


Aquí deixo a súa entrevista.

 ‘O RAP É O XEITO DE EXPRESAR O QUE ME QUEIMA POR DENTRO’

Aida Alonso Iglesias, estudante e rapeira.

Aid Alonso Iglesias (Aíd) é unha rapeira viguesa que sen ter a mayoría de idade xa escribía rap. A parte do rap tamén estuda na Universidade de Vigo e é locutora de radio en Radio Piratona. Gañou premios como:

2008- Gañadora do festival Heiniken Greenspace en Valencia.

2009- ‘Boogie Vigo’ é portada Itunes como single Latino de La Semana.

2009- Artista do mes en Ones To Watch.

2010- Gañadora de Marcate un Squares de Kellogs.

1- Como empezaches? Alá polo 2003 aos 13 anos houbo un boom mediático onde coñecín a cultura hip hop. Gustábame escribir poesía e pintar e encantoume o que vin nesa nova cultura.

2- Que ou quen te empuxou a compor cancións? Era un xeito de expresar o que me queimaba por dentro, e o segue sendo a día de hoxe, un xeito de contar a miña vida, as miñas preocupacións, nun folio, ou diante dun micro.

3- Una frase motivadora: O cravo que sobresae sempre recibe un martelazo, así que hai que saber recibir martielazos con naturalidade.

4- Que sentiches cando subiches a un escenario por primeira vez? Un pouco de medo e moitísima ilusión.

5- Gañaste a vida co RAP? Estou estudando, e coma sempre digo, non vivo da música pero morrería por ela!

6- RAP e HIP-HOP, cal é a diferenza? O hip hop é unha cultura que comprende varios elementos: grafiti, breakdance, djing e mcing. O rap é a parte musical do hip hop.

7- Sobre que temas prefires compor as cancións? Escribo o que me pasa pola cabeza, normalmente ou protesto por algo, ou falo das miñas inquedanzas, ou simplemente estou feliz e o canto.

8- Cal é o mellor consello que che deron? Mantén a cabeciña no seu sitio.

9- Cal é o teu soño? Poder chegar a compatibilizar a profesión que estudo coa música.

10- Que opinas dos que din que os rapeiros son agresivos? É a imaxe que cobre ao mundo do rap por culpa do descoñecemento social. O rap é un medio de expresión, onde cada compositor describe a súa vida. A día de hoxe o rap está desvinculado completamente dos barrios marxinais e calquera pode contar a súa vida, sexa unha vida de rúa ou sexa un neno dun barrio rico.

11- Cal foi o premio que máis te ilusionou gañar? O Heineken Greenspace en Valencia foi a lembranza máis crara que teño. Foron dous días incribeis e nunca o esquecerei.

12- Cal de tódalas cancións túas che gusta máis? Haha. Iso é dificil de contestar, non creo que teña criterio... quédome con ‘Boogie Vigo’ porque nomeo a miña cidade.

Lucía Leal Fábregas

"El hip-hop más real"

Por primera vez en la historia se retransmitirá un concierto en directo en 3D.

Violadores del verso, como "despedida momentánea" celebrará un concierto el próximo 10 de Junio en Torre del Agua (Aragón) como homenaje a su grupo al cual asistirán alrededor de ochocientos figurantes, "que accederán a través de invitaciones personalizadas", a los que habrá que añadir los técnicos y un número de alumnos que acudirán para ver la producción. Un acontecimiento que sin duda, creará polémica y sobre todo expectación en el mundo audiovisual.

"Los Violadores del verso ya fueron los primeros en hacer un DVD en directo, los primeros en sacar directo en Alta Definición y ahora, con el salto al 3D, quieren seguir abanderando el progreso tecnológico: "Queremos ponernos en contacto con nuestros seguidores y decirles que nos importan. Van a flipar. Reconocer al seguidor que está más lejos y lo tiene más difícil", asegura con la sinceridad y rotundidad que le caracteriza Kase O. La cita, el viernes, 10 de junio, a las 22 horas."

(Google News)

Lucía Leal Fábregas

CARTA Á DIRECTORA

Por qué os de 3º SI e os de 4º NON ?
Que mal me parece que Begoña, a profesora de ximnasia dea clases da patinaxe aos rapaces de 3º da ESO e aos de 4º non.
Penso que nós temos preferencia posto que este é o último ano que estamos no centro e deberíamos de facer algo diferente. Xa que se pon en marcha o do patinaxe estaría ben que fora unha activade para os de 4º ou polo menos para os dous cursos.
De verdade que non entendo porque non podemos facelo nós. E como eu, a maioría de alumnos de cuarto pensan o mesmo.
Xustificación!!!!!!!!!!!!!!!! 

Aniquilación ou xustiza contra Bin Laden?

"Estados Unidos matou ao líder de Al-Qaeda, Osama Bin Laden, en Pakistán e ten o seu corpo no seu poder, menos de dez anos despois dos sangrientos atentados do 11 de septembro do 2001 " Palabras que nos atopamos en calquer xornal, orgullosos e satisfeitos.
Qué vergoña! Dende o meu punto de vista e como quen ten un fillo ao que castiga por tirar cousas ao chan e logo tamén o fai.
Penso que deberíase tomar outra medida contra Bin Laden e non actuar facendo o que el fai mal que é matar á xente. Din que o fixeron por xustiza pero... Quen lle explica isto a un neno? Non se pode matar as persoas pero se o fai o estado si que poden. 
Incríble.

Guardiola: "Mourinho es el PUTO JEFE, EL PUTO AMO"

Expresión literal de Guardiola, adestrador do FC Barcelona, ao que todos coñecemos.
A parte da vulgaridade da frase en sí, paréceme unha falta de respeto por parte de Guardiola, posto que sabe perfectamente que as persoas afeccionadas ao fútbol son persoas de tódalas idades, dende os máis cativos aos máis maiores.Polo tanto, como moitos progamas que evitan facer cousas ou dicir algunha expresión fora de contexto en horario no que os nenos cativos poden estar vendo a televisión; penso que esa frase sobraba, ou simplemente podía habela dito de outro xeito.
Donde quedou agora o Guardiola humilde, educado e que nunca se pica?
Pola miña parte, Guardiola perdeu os papeis e sobre todo, a fama de educado e das súas boas formas.




Lucía Leal Fábregas

Carta á directora.

Prohibida a entrada a menores de 18 anos.
Na maioría das discotecas de Galiza e de todo o mundo esixen un mínimo de 18 anos de idade para entrar.
A súa razón é porque venden alcohol no local.
O que o Estado non sabe é que hoxe en día non resulta nada difícil para unha persoa de calquer idade conseguir bebida.
Supermercados, bares, gasolineiras, tendas de pobos...
Todos, ou casi todos venderían alcohol a un rapaz ou rapaza de dezaseis anos.
Porque prohibilo nas discotecas?
Aínda que non o entendo estou segura de que non cambiará nunca.
O que podían facer é que polo menos deixaran entrar aos de dezaseis anos e se o problema está no alcohol, que pidan o carnet en tódalas barras e que esixan a maioría de idade.
Últimamente, os rapaces e rapazas de dezaseis anos, a igualdade cos maiores de idade poden abortar sen o consentimento dos pais, buscarse traballo por si só, etc...
Por qué non entrar nunca discoteca?






Lucía Leal Fábregas